Zadovolni jetnik
| ← Na enega namernega obiskavca | Zadovolni jetnik Feliks Anton Dev |
Ohranjen v rokopisu za četrti zvezek Pisanic.
| |||||||||
Dolgu res je, kar lezhati
v moji jechi morem jest,
al ke to prov spregledvati
jest zachnem, morem spoznati,
de njo ni tezhku prenest;
inu de ta temna jecha
men je ta narveche srecha.
More veche srecha biti?
V to z zhovnirji bom pelan,
de kus ni se podstopiti
me nobeden, al kaj striti
mi, od teh bom varuvan.
Ja col eden she pred vrati
z nago sablo more stati.
V enmu gradu jest stanujem
enga vsokga vajvoda
in deslih na potrebujem
jerperg teh ‘m na plachujem
chimzha tu nobeniga,
vonder ‘z teh nobeden mene
tu po sili von na zhene.
Kdur sem predme óche pridti,
more dosti dolgu stat
na dvorishu ter prositi
ushlish moj tukaj zadobiti,
vechkrat tud dragu plachvat
ter scer tok, de bode njemu
malkedej tu perpushenu.
Kremes tok trdu zapreti
v stanu ni svojga zlata,
koker mene — de b kdu vzeti
me na mogl — ‘te imeti
tu vseskuz zaprtega.
Ja, sam Klukec be se vriti
sem na mogel, pome pridti.
Brez skrbi vse v moji jechi
tukaj mirnu jest lezhim,
en sluzhabnek meni strechi
more tukaj v’saki rechi,
vse skuz njega jest dobim.
On, perjatel ta moj zveste
mi pernese pit in jeste.
Pichlu res je, kar on meni
skuz to linco pomoli,
de b prevech na blu k nobeni
shkodi, vse kosilce v eni
sami rihti le stoji;
zavle zdravja vinu piti
on na sme mi perpustiti.
Toku treznega drzhati
mene more on vselej,
de, ke b jest ki krog shtorklati
jel al se opotekati,
na pobil glavó kedej
ter de b drug dan me debele
grche prevech na bolele.
Prost od tlake, prost od dela
sem jest tukaj vsaki chas
in ke b lih mordej se vnela
ter s plemenam zhe gorela
kje col ena cela vas,
me nehche vodo nositi
sem na sile, njo gasiti.
Sonce nigdar me na peche,
v hladni senci jest sedim,
znoj iz chela mi na teche,
dezh da mene na perteche,
burje se jest na bojim.
Muh na shlishem jest shumeti
in tud ne komarje pejti.
Al kar narvech je od téga,
zhena tu mi na raglá
nad glavó ter se na krega,
de nji manka unga, tega
in de njena na velá.
De otrok za kruh vekáti
mi ni treba poslusháti.
Srechna jecha! V tebi spati
dosti chasa jest imam,
v tebi tuhtat, v tebi brati,
koker ochem, al pisati,
vselej brez vse zmote znam.
Ti tedej, o moja jecha,
se narveche moja srecha!