Pojdi na vsebino

Stran:Anton Jansa Cebele 1792.djvu/57

Iz Wikivira, proste knjižnice besedil v javni lasti
Stran je bila lektorirana

En Turenzh, katir je ſzer sadęlan, pa na ſtrani pregrisnen, je eno guiſhno ſnamine, de ne bode Roja, sakaj takrat je ta ſtara Matiza taiſtiga na ſtrani pregrisnila, inu to mlado snotręj umorila.

§. 49.

Snamine taiſtiga Dnęva, v' katirmu Roj ven potęgne.

1. Kader tę ſzer pridne zhębęlle pred ſhręlam pozhivajo.

2. Imajo ta zhaſs en poſsębno Gibajne, tud na eno poſsębno Visho tę prędne Noshize od tla usdigujejo, inu s' ſvojemi ſhlatovnimi Roshizhi migajo; kaj pa sa en Reslozhik je męd lętęm; inu męd tęm navadnem Gibajnam, bodeſh loshęj ſkus en ſkerbnu uſsakdajnu Pomerkvanje, koker pa ſkus moje Popiſsuvanje ſe navuzhiv.

3. Se puſtijo s' Perſtam dotekniti, inu ne beshijo.

4. Trodi shę sjutręj ven, inu noter lętajo, de ſi lih imajo sadoſt ſhpishe v' Pajno, inu ne bodo od zhębęll pregajnani; uſse letu pomęni, de ſhe taiſti Dan bode Roj ven ſhou.