Pojdi na vsebino

Stran:Anton Jansa Cebele 1792.djvu/163

Iz Wikivira, proste knjižnice besedil v javni lasti
Stran je bila lektorirana

prasnujejo. Aku bi tędęj prasno ſatovje imęle, bi lohko ſvoj Męd odloshile, inu supet po friſhniga ſhle; zhe pak bodejo novo ſatovje dęlale, tok bodo veliko zajta sgubile, inu ta dobra Paſha bode preſhla; tok tędęj.

§. 170.

To prasno ſatovje perhrani.

Zhes zęlo Lęjto bodeſh imov Perloshnoſt taziga ſatovja dobiti, koker:

1. Per Odjemavanju

2. per Futranju s’ pounim ſatovjam, is katirga zhębęlle Męd ven potęgnejo, inu ſatovje ozhędjo

3. per ven Ręsanju (§. 162.)

Vſe taiſto ſatovje, de ſi bode lih majhno, vkup na eno ſhpago nabęri, pa tok, de ſe ne bode eden tęga drusiga tiſhov, inu na enmu hladnimo, inu ſuhimo krajo na 2. ſhebla obęſsi, taiſto potler

§. 171.

Noter v’ Trugo pertiſsni.

Letu prasno ſatovje v’ en prasni Pajn, al Trushzo, al tudi v’ ſhkatlo snotręj gor pertiſsni, eno Verſto srauno tę drugę, inu toku delezh eno od tę druge,